A łzy płyną...
Oszukasz mnie raz, do diabła z tobą, oszukasz mnie drugi raz, do diabła ze mną.
Często na forach o poszukiwanych książkach pojawia się pytanie o te, na których można popłakać, ale tak porządnie. I bardzo często odpowiedzią jest właśnie książka Elizabeth Lowell.
"Na koniec świata" to historia wielkiej namiętności pomiędzy dwojgiem zranionych przez życie ludzi. Fascynacji, która połączyła fotografującą piękno Catherine i bogatego projektanta jachtów Travisa, ciężko jest się przemienić w coś więcej ze względu na strach przed kolejnym zranieniem.
Jesteś bogatsza niż ja będę kiedykolwiek. Jesteś ogniem, życiem, miłością. Gdybym mógł mieć pewnoś, że cię kupię, sprzedałbym "Wojowniczkę", własną duszę. Ale ciebie nie można kupić, ani wyżebrać, ani pożyczyć. Ale można cię ukraść...
I o ile Catherine zaczyna godzić się z myślą o pokochaniu Travisa i pragnieniem spędzenia z nim reszty życia, to jednak Travis wciąż podejrzewa ją "niecne" zamiary względem jego fortuny.
Bogaci ludzie po prostu nie potrafią kochać. A obydwoje wiemy jak bardzo jesteś bogaty, prawda?
W sumie to mogłabym skopiować tu całą książkę, ponieważ uwielbiam w niej wszystko i zawsze delektuję się od początku do końca każdym słowem! Polecam, naprawdę polecam! To książka, w której bohaterka po wyznaniu miłości przez ukochanego nie rzuca mu się od razu w ramiona. UWIELBIAM!
